معنی لغت هند فارسی

برای دوستانی که  مایلند دنبال ریشه نام "وه هند " بگردند 

 در فرهنگ دهخدا ان لاین  معنی زیر از لغت هند برایم جالب بود

۱- هند. ("ه" با آوای زبر)،(ا)، (زبان مازنی)، گودی، چاله. درمازدران در کنار پرچین هند کنده میشود تا پرچین بلندتر گردد و از ورود چارپایان در باغ...

http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=INmH2YbYryA%عد

٢- پیشوند "وه " هم که  بزبان بیدهندی و بسیاری گویشهای فارسی یعنی "به =بهتر " 

بنظر میرسد اجداد اولیه ما بیدهندی ها که احتمالا آتشپرست بوده اند در فرار مداومشان از دست  زورمندان حاکم  (شاید حتی از دست ساسانیها ولی باحتمال زیادتر از دست حکام  مسلمان)  آغوش  کوه کرکس را بهترین  پناه و مامن در مقابل مهاجمین یافته  و از ان سبب آنرا "وه-هند " نام گذاشته اند 

لغت هنداساسااز ریشه سانسکریت است( هندو نیست)و۳-۴ هزارسال پیش ازسانسکریت وارد پارسی باستان شده بعدها پارسها که در تلفظ صحیح نام رودخانه سند (که سند-هو گفته میشده)اشکال داشته اند آنراهند خوانده اند(۱) بعد ها اسکندر نامی که پارس ها بکار میبردند را تغیر ندادند و مورخان یونانی هم همین کار را کردند و بعد هم عربهاآنرا ال هندوستان وانگلیسیهاایندیا نامیدند.

این منبع دوم را نمیشناسم

http://www.hinduwebsite.com/hinduism/h_meaning.asp

========================================

1 )- جالب استکه ما فارسی زبانها هنوز هم در تلفظ حرف اس بیصدادراول کلمه بااشکال مواجهیم .